Canadareis 2004 - Dinsdag 27 juli

Uit het dagboek van Mia:

Het is 7u.00: opstaan, wassen, ontbijten, pakken, camper parkeren.  Klaar rond 9u.30.  Een wandelingetje door Jacks domein.  We hebben al afscheid moeten nemen van Jacqueline, want ze is vrijwilligster bij 'Kind en gezin' en moest present zijn.  Tegen elf uur vertrekken we naar de luchthaven.  Jack brengt ons met zijn jeep.  Heel zijn koffer ligt vol met onze bagage.  Met een zwaar hart nemen we afscheid.  Goodbye Jack en thanks a lot!  See you in Belgium?

We moeten een dik uur wachten op de ferry.  We doden de tijd met manillen en met discussiėren over de limousine die Jack besteld heeft om ons naar de luchthaven te brengen.  Zou dat echt waar zijn, voor 74 Canadese dollar?  Of zou dat de prijs per persoon zijn?  In dat geval zetten we in de puree want we hebben niet zoveel geld meer.  We mogen op de ferry.  Bye Vancouver Island!  Picknick op het dek.  Tim krijgt er een wespensteek.  Dan weer manillen.  De tijd gaat vlug.  We leggen aan in Vancouver.  We gluren door het raam op zoek naar onze limousine.  Inderdaad!  We kunnen het nauwelijks geloven.  Onze bagage kan wel niet allemaal in de koffer, maar geen nood, binnenin is er plaats zat.  We voelen ons chique, achter die donkere ruiten met zicht op de (lege) bar.  Bert is nog het kleinste kind en zwaait naar een aantal voorbijrijdende auto's.  Gelukkig kunnen die ons niet zien!  Spijtig dat we niet 21 juli zijn, we zouden ons werkelijk Albert en Paola kunnen wanen.  Nu maar hopen dat het echt maar 74 dollar is.  Het klopt, wel nog een fooi.  En zeggen dat dit blijkbaar de goedkoopste manier was om naar de luchthaven te rijden!

Hier zitten we nu in de vlieghaven van Vancouver.  Onze bagage is ingecheckt.  Bert en Lies kopen kauwgom om laatste kluttergeld kwijt te raken.  Ons Canada-avontuur loopt stilaan ten einde...

Deze keer heb ik iets genomen om de vliegtuigreis beter te kunnen doorstaan. Het helpt! Ik geniet van het eten dat ons wordt geserveerd. Bert en ik zitten aan het venster. Spijtig genoeg is het erg bewolkt. Nog een laatste glimp van de Rocky Moutains.  Een laatste foto ! Bye Canada ! See you soon again ! De zon twijfelt voortdurend of ze zal op of ondergaan. We vliegen op de rand van dag en nacht.
Er zijn nogal wat plaatsen vrij. Ik verhuis om over twee zitplaatsen te kunnen beschikken en me wat confortabel te kunnen installeren in de hoop wat te kunnen slapen. Weinig resultaat!

Links:

Vorige dag - Volgende dag