Canadareis 2004 -
Maandag 6
juli
Uit het
dagboek van Mia:
We vertrekken om 5:55 naar het station van Ieper. Eerst passeren
we nog via het belastingkantoor om onze belastingaangifte in de bus te
deponeren.
Om 6:13 hebben we onverwachts
nog een vroegere trein naar Zaventem. Was wel gemakkelijk.
Op verkenning, inchecken. De trolleys worden niet als handbagage
aanvaard en mogen bij British Midlands slechts zeven kilo wegen. Zowat alle
handbagage werd gewone bagage uitgezonderd de laptop, papa's pyjama, wat
eten, enzovoort. Nog net eraan gedacht om ons geld eruit te
halen. Gegevens en contactadressen in Canada waren mee met de
bagage. Mémé opgebeld om telefoonnummers Jack.
10:30. In de
transitzone aangekomen; nog twintig minuten wachten, dan laatste controle
handbagage.
13:30: Londen (12:30 in
plaatselijke tijd)
We hebben onze luchtdoop gehad. Het viel reuze mee, alhoewel Nele het
niet echt leuk vond. We vlogen met een Airbus 320. Nu zitten we
te picknicken. Nog een klein anderhalf uur wachten voor we aan boord
kunnen gaan bij Air Canada. Bij de vorige vlucht had Tim het genoegen
om bij het raampje te zitten.
14:25: Officieel vertrek naar
Vancouver, maar door het drukke vliegtuigverkeer is het file om op te
stijgen. 20 tot 25 minuten vertraging. Lies mag aan het
raam. We zitten helemaal achteraan het vliegtuig. Ik voel me niet
zo goed, maar eet toch wat ik voorgeschoteld kreeg. Had ik niet moeten
doen... Gelukkig hebben ze stevige kotszakjes. Geen oog
dichtgedaan, wel een lange vlucht. 7500 kilometer aan ongeveer 800
kilometer per uur. Airbus 330. We zijn op tijd in
Vancouver. Het is 16:10. We krijgen alle bagage heelhuids terug
en Jack staat ons gelukkig op te wachten.
17:45: We halen de boot naar
Vancouver Island. Nog eens twee uur, rustig water, maar we zijn
doodmoe.
20:10: Jack zet ons veilig
bij Gavin af. Nog een glaasje fruitsap, lekkere kersen van eigen kweek,
nog een mailtje naar het thuisfront en dan rond 21 uur onder de lakens, na 25
uur op tocht. Slaap wel!
|
Iets
voor zes uur. Het grote avontuur kan beginnen ... |
|
Goede
Belgen als we zijn, stoppen we nog eerst onze belastingsbrief netjes in
de bus bij de taxatiedienst. Je weet maar nooit dat onze vlieger
neerstort... |
|
Onze
luchtdoop kan straks beginnen, maar eerst wachten we nog even in de
vertrekhal in Zaventem op een soort kristallen WC-potten (voorbode van
de gevoelens die we straks zullen ondergaan?) |
|
En
daar staat hij dan, onze Airbus 320 die ons naar London Heathrow zal
brengen. Zijn grotere broer A330 vliegt ons daarna naar Vancouver. |
|
Onze
luchtdoop zit er op. We kregen tijdens het opstijgen wel de
kriebels in onze buik. Nele ziet de toekomst blijkbaar somber
in. Tijdens onze volgende vlucht zullen we gedurende bijna tien
uur niet kunnen uitstappen. |
|
Jack
stond klaar om ons op Vancouver Airport af te halen. Tijdens onze
eerste oversteek kunnen we op de ferry onze ogen bijna niet meer
openhouden. We zijn nu al bijna 24 uur onderweg. |
Links:
Volgende dag
|