Canadareis 2004 - Vrijdag 9 juli
Uit het dagboek van Mia:
Robert is geïnviteerd om samen met Jack, Gavin en Charlie
koffie te gaan drinken om zeven uur. Rare gewoonte! Dat gaf
me de gelegenheid om het reisverslag van gisteren neer te schrijven.
Met de boot naar
Newcastle Island voor een wandeling rond het eiland. Maar eerst
picknicken: kip, aardappelsla, wortelen, cherrypie. Het regent,
maar we zitten onder een afdak. Het is gelukkig niet koud.
Plots verschijnen in de verte twee herten. Fototoestel in
aanslag. Tim sluipt dichterbij. Ze zijn blijkbaar niet echt
schuw. Tim sluipt dichterbij en kan mooie foto's maken.
Gavin beweert dat ze wild zijn; we kunnen het nauwelijks geloven.
We kunnen onze wandeling starten, er zijn mooie rotsformaties langs de
kustlijn, schelpen zoeken, vooral oesters en ook wel
one-dollarcent-schelpen. Het wordt een mooie wandeling. De
boot vaart voor onze neus weg. Gelukkig! Margie gaat op
zoek naar zeesterren. En inderdaad, Margie strekt schoenen en
kousen uit, rolt broek op en haalt een uit het water: paars, is
ongeveer twintig centimeter. Ongelooflijk. Ze worden op
beeld vastgelegd. Papa trakteert met een ijsje. Margie
vraagt de verkoper of we eerst een bepaalde soort mogen proeven,
"because they are from Belgium". Het mag. Het
valt in de smaak. Genietend van het ijsje wachten we op de
boot. Het begint weer te regenen. We hebben geluk gehad met
het weer. Het regende telkens op de goede momenten.
Dinner: soort blinde vink, erwten, bieten, puree. Ze zijn hier geen grote porties gewoon. Tim maakt alweer de pot puree schoon. Als dessert: huisgemaakt ijs: delicious! Dinner is de belangrijkste maaltijd. Iedereen krijgt een plaats aangeduid. Gastheer aan het een hoofdeinde, belangrijkste gast (= Robert) aan het andere hoofdeinde.
Na het eten maken de mannen een wandeling met de honden (twee huskies) naar het fotocentrum om onze foto's op cd-rom te laten plaatsen (onze laptop laat het afweten, elektriciteitsverschil?). Het blijkt een wandeling van vijf kilometer te zijn. Ondertussen moeten wij een gesprek voeren Margie. Gelukkig babbelt ze zelf graag. Ze is een ontzettend lieve vrouw. Ik ben doodmoe, geraak niet goed uit mijn woorden, zeker in het Engels. De mannen zijn terug. Oef! Gavin demonstreert zijn educatieve wereldbol en zijn verzameling antieke grammofoonspelers. Prachtige meubelstukken! Dan kunnen we naar bed (eindelijk!). Slaap wel!
 |
Deze keer niet met een ferry of een yacht, maar wel met een overzetbootje |
 |
Five Belgians near a totem |
 |
De twee mensen die ons tijdens onze eerste week zó verwenden: Margie en Gavin |
 |
Tijdens onze picknick zien we plotseling enkele herten uit het bos opduiken |
 |
Als een volleerde jager sluipt Tim nader om ... een plaatje te schieten |
 |
|
 |
Het leven van Canadese schoolmeesters is blijkbaar ook lastig ... |
 |
|
 |
Jakkes ... |
 |
|
 |
Zeesterren te grabbel en te graai, in allerlei formaten en kleuren |
Links: