Noorwegen 2005 - Zondag 17 juli
Uit het dagboek van Mia:
Dit wordt uitslapen, zonder haast wakker worden : 9.30 u.
De buren staan al paraat om te vertrekken. Het weer ziet er alvast goed uit.
Ons stilaan oudbakken Belgisch brood omtoveren tot lekkere croque
monsieurtjes. De oven komt hierbij goed van pas.
We besluiten om een bergwandeling te maken (Tims idee). Picknick klaarmaken,
truien, kw's, muggenverschrikker... Halftwaalf staan we klaar om te
vertrekken richting Solebu. Ik moet al direct mijn trui uitspelen. Het wordt
een mooie dag. Hoera! We klimmen op het gemak en genieten van het mooie
landschap. Af en toe houden we een drinkpauze. We zetten de tocht verder en
zijn blij als we de hutten in het vizier krijgen. Tijd voor de picknick bij
het meer. Het valt best mee wat muggen en andere insecten betreft. Op de
terugtocht houden we appelpauze bij alweer een klein meertje. Er drijft een
ijsschots in. Eén stap en Tim zou erop kunnen. Maar is dat ijs wel dik
genoeg ? Het kriebelt! Tim zeult zware stenen dichterbij en gooit ze op het
ijs. Het breekt niet. Zijn hoop groeit. Met smekende ogen vraagt hij
toestemming aan zijn vader. Hij mag het proberen; dat had hij vast nooit
gedacht! Onder het waakzame oog van pa waagt hij de stap. Het lukt! Nu komt
ook bij Bert het kleine jongetje van vroeger weer opborrelen. Hij waagt het
ook, met succes! Vol trots poseren ze voor een foto. Dan maar vlug weer
veilige vaste grond onder de voeten zoeken. Tims dag is geslaagd. Hij huppelt
in sneltreintempo voor ons uit naar beneden. Rond halfvijf bereiken we ons
hytte. De tocht hoefde niet langer te zijn.
Nu genieten van een lekker kopje koffie in het zonnetje, al staat er een fris
windje. Vanavond houden we het rustig en ik weet het zeker : ik begin aan een
boek. Eindelijk!
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |