Noorwegen 2005 - Maandag 25 juli

Uit het dagboek van Mia:
 Ik heb een belangrijk besluit genomen : vanaf nu neem ik geen initiatieven meer om onze dagen in te vullen. Hier stopt "de dictatuur met de glimlach" zoals sommigen mijn aanpak noemen. Ik heb wel nog de wens uitgedrukt dat ik nog eens de fjorden-panoramatocht zou willen doen. Het regende opmerkingen als "we hebben al kilometers langs fjorden gereden", "we zullen nog kilometers langs fjorden rijden als we naar huis gaan"... We zien wel.
Bert heeft dus vandaag het heft in handen genomen. Hij koos voor een wandeling naar Kjenndalsbree (gletsjer).
De tolweg ernaartoe is afgesloten. Blijkbaar zijn er stenen naar beneden gekomen en is de weg beschadigd. Een alternatief is de boot en de bus: aanlokkelijk maar wel vrij duur vinden we.
We kiezen -natuurlijk?!- voor het goedkoopste.
Op de plaats waar de weg is afgesloten, wordt vermeld dat we zo'n 7 km moeten stappen. Ik zie ogen draaien, mondhoeken naar beneden gaan. Ach kom, dat is toch maar van bij ons naar Ieper en terug! We beginnen eraan! Het weer zit mee; de zon schijnt. Tim vindt het juiste woord voor de kleur van het water: appelblauwzeegroen. Ja, dat is het. Hoe dat ik daar zelf niet opgekomen ben! Het blauwe schijnsel van de gletsjertong intrigeert. Mooi is dat! We bereiken het nationaal park. Je mag hier zo vrij kamperen. Onvoorstelbaar! Maar wel koud. De truien worden aangetrokken. Even later zetten we met een zekere vreugde voet op de gletsjer. Tim en Bert moeten zich natuurlijk nog weer wat verder wagen! Opletten toch! Deze trip was vast en zeker de moeite waard. 
Petje kreeg vandaag een nieuwe heup; hij maakt het goed. Nele heeft een darminfectie en Thijs zit ook met een ongemak...

 
 
 
 

Vorige dag - Volgende dag