Noorwegen 2005 - Woensdag 27 juli
Uit het dagboek van Mia:
Zwaarbewolkt, maar droog. Gelukkig!
We willen het er graag op wagen om een wandeling te maken. Tim geeft forfait:
pijn in zijn lies.
Onze keuze valt op Skarstein Seter te Olden. We zijn het straatje eerst
voorbij gereden. Het staat niet zo goed aangeduid. We rijden de helling op
tot Skarstein. Van hieruit volgen we de wegwijzers naar Skarstein Setra via
een karrespoor. We moeten voobij een tiental koeien die deels op de weg liggen
te herkauwen. Lies laat Bert voorgaan, voor de zekerheid. We krijgen een mooi
zicht op de Nordfjord (Olden en Loen). We picknicken bij de hytten op een
boogscheut van een aantal koeien voorzien van een koebel. Ook enkele schapen
dragen een "schaapsbel". Wat voor huisjes zijn dit eigenlijk?
Gewone hytten ? Voorzien van electriciteit? Blijkbaar niet. Sommigen
gebruiken zonneënergie.
We volgen verder het wildspoor. Lies ziet het op een bepaald moment niet meer
zitten en besluit daar op ons te wachten. De "oudjes" klimmen
verder. Boven hebben we een prachtig uitzicht op de fjord met haar/zijn
appelblauwzeegroene water. Wolkenslierten hangen voor de bergen. Bert vindt
het zo mooi dat hij Lies wil overtuigen ook naar boven te klimmen. Ik
verwittig hem dat hij er haar geen plezier zal mee doen. Hij gaat toch terug.
Ondertussen geniet ik. 't Is niet echt koud; ik kan in mijn T-shirt zitten.
Stilte, behalve het bruisende water dat de helling afstroomt. Ik voel me
klein, nietig
Bert komt terug met Lies op zijn hielen,... met een gezicht tot op haar
schoenen. Had ik het niet gezegd ? Het weerhoudt ons niet om nog één topje
hoger te klimmen. Mooi!
Ik ben tevreden over onze uitstap ook al kregen we de zon niet te zien.
Vanavond : Noorze zalm op de barbecue, op het einde onder de paraplu.
We laten het niet aan ons hart komen. Het smaakt reuzelekker!
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |