Andorra 2010 - Donderdag 12 augustus
Uit het
dagboek van Mia:
Vandaag moest dus 'Berts culturele hoogdag' worden.
Het begon al met vroeg opstaan, bah!
Even voor negen hadden we al een kleine stadstrip in de benen en stonden we
op de bus te wachten.
Het was even spannend want er waren geen andere toeristen te bespeuren en we
wisten niet honderd procent zeker of we op de juiste plaats stonden. Niet
dus, de bus stopte zo'n vijftig meter verderop.
Een sprintje en we zaten erop.
Na nog twee stopplaatsen waren we voltallig. Ik schat dat we met zo'n
30 geïnteresseerden waren.
Ter hoogte van Encamp reed de bus de bergen in op weg naar een 'point de
vue'. Het zal voor Bert wel leuk geweest zijn om nu eens volop van het
landschap te kunnen genieten, zonder op het verkeer te moeten letten. Het
uitzicht bij Plaça dels Arinsols was werkelijk schitterend. De lucht was
evenwel niet echt helder, maar het had erger gekund.
In Sant Joan de Caselles bezochten we een klein lief romaans kerkje uit de
11e eeuw. Het hele interieur ademde geschiedenis uit: de oude banken, het
dakgebinte, de fresco's, de teruggevonden stukken van een Christusbeeld, het
doksaal, het retabel. Knus en intiem.
In Meritxell brachten we een bezoek aan een relatief nieuw gebouwd heiligdom
ter ere van Maria, beschermheilige van de valleien van Andorra. Het oude
kerkje is afgebrand en er is een heel nieuw, modern en luchtig complex
opgericht. Bijzonder groot voor zo'n klein dorp.
Terug in Encamp bezochten we een tweede romaans kerkje, gewijd aan Sant-Miquel.
Opnieuw klein en knus.
In een vlaag van modernisering werden de muren in de jaren '60 met houtwerk
bekleed.
Men is van plan om dit opnieuw te verwijderen zodat de fresco's weer te
bewonderen zijn.
Tenslotte bezochten we, eveneens in Encamp, het museum Casa Cristo. Het is
een oude Andorrees huis dat tot in de jaren '80 werd bewoond en is aangekocht
door de gemeente. Het werd bewoond door een echtpaar en hun twee dochters en
een grootmoeder.
De onderste verdieping was bestemd voor de dieren en als opslagruimte voor
voedsel- en andere voorraden.
Op de eerste verdieping was de woonkamer en de slaapkamer van de ouders en de
grootmoeder.
Oma had de warmste kamer want ze kon profiteren van de schouw en van de
warmte van de stalling op de benedenverdieping. De kamers waren bemeubeld met
mooie houten kasten en koffers.
De afvoer van de gootsteen kwam rechtstreeks op straat uit. Het was dus
opletten geblazen dat je als voorbijganger niet ongewild een onfrisse douche
kreeg.
Op de bovenverdieping sliepen de meisjes samen in een twijfelaar.
Op zolder was een verzameling gebruiksvoorwerpen uitgestald.
Het hele huis was goed verzorgd en gaf een mooi beeld van een huishouden van
weleer.
Daarmee zat onze trip erop en keerden we terug in de regen.
Gelukkig geraakten we droog op de camping, maar daarna heeft het nog stevig
doorgeregend.
Nu is het weer droog en volgens de meteo komt er voor zondag geen regen meer.
Ideaal dus!