|
||
Israel en Palestina - Dinsdag 5 april
Programma:
Klik hier voor het fotoverslag van deze dag Uit het dagboek van Mia: Sinds gisterenavond vertoeven
we in Nazareth in Galilea. We bezoeken allereerst Kana
waar Jezus zijn openbaar optreden begon. Om 10 u. afspraak met de
directeur van HRA, Arab Association for Human Rights. Tijd voor andere materie. Na het lekkere middagmaal en een blitzbezoek aan een kruidenwinkeltje stappen we richting Gabriëlkerk (Grieks-orthodox) waarin zich zeker de bron bevindt waar Maria water ging putten (in Nazareth is er maar één dergelijke bron). Fantastisch toch? Ik geniet even van het klaterende water. Een oude trap uit de eerste eeuw zit verborgen achter een bevuild venster. Fotograferen niet mogelijk. Nog jammer! De bus brengt ons naar de
voet van de berg Tabor. Uit de brochure van Hilde: Galilea Galilea,het noordelijke gedeelte van het vroegere ‘Palestina’ en het huidige Israël, is een landschap van groene heuvels en vruchtbare grond. De landstreek Galilea vormt een duidelijk geheel. In het westen is het begrensd door twee smalle kustvlakten, in het zuiden door de vlakte van Jizreel, en in het oosten door de Jordaanvlakte. In het noorden is het van het Libanongebergte gescheiden door de Litanirivier. Dit gebied is van noord tot zuid 75 km lang en van oost tot west 30 km breed. Het laat zich opdelen in een noordelijk Hoog-Galilea (± 800 m) en een zuidelijk Laag-Galilea (± 500 m) met de Tabor (588 m) als uitschieter. Jezus bracht zijn jeugd door in Nazareth, maar zijn openbaar leven speelde zich hoofdzakelijk af aan de boorden van het meer van Galilea (zie verder).
Nazareth Nazareth (66.000 inwoners, 2011), gelegen in een diep dal 400 m boven de zeespiegel, was al bewoond in de tijd van de Kanaänieten. Toen was het een agrarische nederzetting. Het afgelegen en onbetekenende dorp wordt voor het eerst in het Nieuwe Testament genoemd, namelijk als plaats waar Jezus heeft geleefd. In 60 na Chr. werd Nazareth verwoest door de Romeinse keizer Vespasianus. In 135, na het neerslaan van de opstand van Bar Kochba, vluchtten joodse hogepriesters naar Nazareth en onderdrukten er elke vorm van christendom. Vanaf de vijfde eeuw trok Nazareth veel pelgrims aan, omdat daar ‘wonderen zouden gebeuren’ en omdat ‘in de synagoge de schoolbank en een boek van Jezus zouden worden bewaard’. In de 7e eeuw verwoestten de Arabieren de stad, maar in 1099 maakten de kruisvaarders van Nazareth de hoofdstad van Galilea en bouwden ze er veel kerken. Dat was het begin van een bloeiend pelgrimstoerisme. Met meer dan 80 kerken en met kloosters, hospitia, ziekenhuizen, scholen, torens, klokken en tuinen vol slanke cypressen geeft Nazareth tegenwoordig bijna de indruk van een Italiaanse stad. De inwoners zijn voor het grootste gedeelte christelijke Arabieren van uiteenlopende confessie. In Nazerat'Illit, de moderne joodse bovenstad, wonen immigranten uit Noord-Afrika en Rusland. In de fabrieken van dit stadsgedeelte werken ook veel Arabieren.
Kerk van de Aankondiging Deze kerk, centraal in de stad, werd in kalksteen gebouwd tussen 1960 en 1969, onder leiding van de Italiaanse architect Giovanni Muzio. In feite zijn het twee op elkaar gelegen kerken, met elementen uit de tijd van Byzantijnen en kruisvaarders. De vroegste sporen op de plaats van de Kerk van de Aankondiging – grotten, silo’s, cisterne, oliepersen en wijnvaten die noordelijk van de kerkmuren te zien zijn – dateren uit de Herodiaanse tijd. De Verkondigingsgrot was destijds een normale grot om voorraden in op te slaan en hoorde ongetwijfeld bij een klein woonhuis. Hier zou Maria kunnen hebben gewoond, want al in de tweede eeuw werd deze plaats door Joodse christenen als geloofshuis gebruikt. In de kruisgang van de kerk bevinden zich wandmozaïeken met volkskunst van over de hele wereld. Centraal ligt de Annunciatiegrot. Daar bevinden zich ook twee zuilen die de posities van Maria en Gabriël bij de aankondiging zouden markeren.
Synagoge Nabij de kerk van de Aankondiging bevindt zich een zeer sober gebouw dat ‘de synagoge’ wordt genoemd. Dit zou de plaats zijn waar de synagoge ten tijde van Jezus stond en waar hij bij zijn eerste optreden in de synagoge voorlas uit de profeet Jesaja (Lc. 4,16-30).
Gabriëlkerk en Bron van Maria De enige bron van Nazareth ontspringt in een 10 meter onder de grond gelegen grot, van waaruit een aquaduct het water naar de stad leidde. Boven de bron werd de Grieks-orthodoxe Gabriëlkerk gebouwd. De oude opening naar de bron bevindt zich in de crypte onder het altaar. Op de rand van het marmeren deksel staan de sterk verweerde woorden ‘Gegroet Maria, uw Heer is nabij.’ Volgens de Grieks-orthodoxe traditie vond de ontmoeting tussen Maria en Gabriël plaats bij deze bron, en dus niet in haar huis.
Kana Op 8 km ten noordoosten van Nazareth ligt Kana dat, volgens een traditie van de 4de eeuw, het Kana van het wijnwonder (Joh. 2,1-11) zou zijn. Onder de huidige kerk hebben opgravingen allerlei resten gevonden van een synagoge of van een vergaderzaal van bekeerde joden. Hier in Kana begon Jezus zijn openbaar leven. Kana is ook de geboortestad van de apostel Nathanaël, die later Bartholomeus genoemd werd (Joh. 1,45).
Tabor De berg Tabor ligt in de onmiddellijke nabijheid van Nazareth en stijgt als een koepel op uit de vlakte (588 meter). In het Oude Testament komt de naam vele malen voor. De berg diende als een toevluchtsoord voor vrijheidsstrijders of was dikwijls het tafereel van bloedige gevechten, zoals bij de joodse opstand tegen de Romeinen en in de tijd van de kruisvaarders. In het Nieuwe Testament wordt de berg Tabor niet vernoemd. Volgens de traditie wordt de ‘gedaanteverandering van Jezus’ hier gesitueerd. De driepuntige voorgevel van de mooie kerk doet denken aan de uitroep van Petrus tijdens de gedaanteverandering: “Laat ons hier drie tenten bouwen” (Mc. 9, 5).
Bijbelteksten:
Contacten:
Links: |